چاره کم خوری و لاغری و کمک به درمان آن

چاره کم خوری و لاغری ، روش های مختلفی جهت درمان لاغری وجود دارد که بسیاری از افراد از آن پیروی می‌کنند. یکی از این روشها و راه های چاره کم خوری و لاغری استفاده از قرص ها یا شربت های اشتها آور است. این داروها به علت آنکه موجب بیشتر شدن اشتها شده و شخص لاغر که اکثراً کم اشتها و یا حتی بی اشتها نسبت به غذا خوردن است، را تشویق و ترغیب به استفاده از آن می کند. ولی اشکال داروها آن است که به محض قطع کردن و استفاده مجدد از آن مجدداً شخص کم اشتها شده و شاید حتی کم اشتها تر از قبل هم شود. پس چاره چیست و در قبال کم خوری و لاغری و عوارض ناشی از آن چه باید کرد؟ چاره کم خوری و لاغری را در دایتون بخوانید…

 لاغری و عوارض آن

در کتب و مقالات علمی مختلف بیشتر در مورد چاقی و عوارض آن بحث و گفتگو شده و کمتر به عوارض لاغری و راه های درمان پرداخته شده است.

حال ببینیم آیا اصولاً لاغری یک عارضه است یا یک حالت طبیعی در بعضی افراد محسوب می‌شود.

لازم به ذکر است که لاغری هم مانند چاقی نشانه یک عارضه و اختلال در بدن است و باید به آن توجه شود. لاغری می تواند اختلالاتی به شرح زیر در انسان ایجاد کند:

اصولا لاغری یک علامت است و اکثراً نشانه وجود اختلالی در بدن می باشد. به معنای دیگر لاغری به طور معمول معلولی است از وجود مشکلی در بدن، به خصوص چنانچه لاغری با ضعف و ناتوانی و آسیب پذیری همراه باشد.

حتما بخوانید : بهترین صبحانه برای یک روز بهتر

کمبود انرژی دریافتی توسط افراد لاغر نسبت به نیاز آنان به این فاکتور غذایی (عاملی که موجب لاغری آنها می شود) موجب می گردد که انرژی لازم برای انجام اعمال حیاتی داخلی بدنشان تامین نشود و در نتیجه اختلالاتی در این اعمال ایجاد شود.

افراد لاغراکثراً دارای عضلات ضعیف و ناتوان هستند و در واقع مبتلا به تحلیل عضلانی می باشند. زیرا به علت کمبود دریافت انرژی پروتئین در بدن آنان سوخته و تولید انرژی می نماید تا این کمبود انرژی را جبران کند، در نتیجه تحلیل عضلانی ایجاد می شود.

چون افراد لاغر اکثرأ مقدار کافی انرژی از طریق غذا دریافت نمی‌کنند و معمولاً رژیم‌های کم‌کالری، حاوی مواد مغذی کافی برای تامین نیازهای شخصی نیستند، بنابراین افراد لاغر معمولاً مقاومت کافی در برابر بیماری‌ها ندارند و نسبت به عفونت ها آسیب پذیر هستند.

افراد لاغر حتی چنانچه مقدار کافی غذا میل کنند، ممکن است به علت اختلالات گوارشی نتوانند غذای مصرفی را به خوبی هضم و جذب نمایند بنابراین در اینجا است که با وجود دریافت کافی غذا، مواد مغذی به میزان لازم به بدن آنها نمی‌رسد و در معرض کمبودهای تغذیه قرار می‌گیرند.

گاه لاغری نشانه‌ای از اختلالات هورمونی است که ایجاد عوارض مختلفی در بدن فرد لاغر می کند. ممکن است سایر بیماری‌های جسمی نیز منجر به لاغری شوند و سلامت شخص را به خطر بیاندازند ولی لاغری عمدتاً به علت بی اشتهای عصبی ناشی از استرس و آشفتگی های روحی است که منجر به کم اشتهایی و نخوردن غذای کافی می‌شود.

افراد لاغر اکثر خسته و کم انرژی هستند و این امر بیشتر در مورد افراد لاغر رنجور و ناتوان صدق می‌کند. در نتیجه کارایی آنان کاهش یافته و نمی‌توانند فرد مفید و موفقی در جامعه باشند.

شخص لاغر معمولا از اندام خود راضی نیست و به نظر می‌رسد که هیچ لباسی به تن او برازنده و مناسب نمی باشد.و همین امر می‌تواند در ایجاد ناراحتی و عدم رضایت از خود بنماید که این حالت ممکن است منجر به مشکلات روحی و خلقی در شخص شود و از او فردی ناراضی، خشمگین و پرخاشگر یا شخصی منزوی، درونگرا و افسرده بسازد.

حتما بخوانید: صبحانه های پروتئینی را بشناسید

چند گام تغذیه ای مؤثر در درمان

اولین گام کشف علت یا علل لاغری است. بدون کشف علل لاغری و رفع آنها هرگز شخص در مداوای لاغری خود موفق نخواهد بود.

گام دوم رفع علت یا علل ایجاد کننده لاغری است. گاه مشکلات جسمی باعث بروز کم اشتهایی و لاغری میشوند. برخی اوقات به علت افزایش سوخت مواد انرژی زا در بدن، شخص غذای کافی مصرف می کند ولی چون سوخت بالا است، لاغر میشود این حالت به علت تغییرات هورمونی در انسان رخ می‌دهد.

گاهی عوارضی مانند کم خونی، وجود عفونت در بدن، تب و سایر عوارض عفونی می توانند موجب کم اشتهایی، کم غذا یی، و لاغری بشود. در هر حال علت کم اشتهایی و لاغری هرچه باشد، باید پس از شناخت آن هر چه سریعتر در فکر رفع مشکل و درمان بیماری و اختلال بر آمد.

یکی از عوامل مهم بروز لاغری، اختلال در هضم و جذب مواد غذایی و در نتیجه دفع غذای مصرفی از بدن بدون آنکه مورد استفاده سلول ها قرار گیرد می باشد. بسیاری از افراد لاغر به علت ناراحتی های گوارشی و ایجاد نفخ و سنگینی در دستگاه گوارش و دل درد یا اسهال، مواد مغذی مصرفی را بدون استفاده بدن دفع می کنند و یا از ترس ابتلا به مشکلات گوارشی،  تمایلی به غذا خوردن ندارند و بی اشتها می شوند یا از خوردن غذا امتناع می‌کنند. اقدام مهمی که برای این قبیل افراد ضروری می باشد، درمان قطعی و کامل اختلالات گوارشی است تا بتوانند اشتهای کافی برای صرف غذا را به دست آورند و غذای مصرفی هم به خوبی در بدنشان مورد استفاده قرار گیرد.

اما شاید بتوان گفت که مهم ترین و جدی ترین علت لاغری، عوامل روانی است افراد لاغر معمولاً اشخاصی حساس و زودرنج و آسیب‌پذیر در برابر مشکلات هستند و بیش از افراد معمولی دچار آشفتگی های روحی و استرس میشوند. اختلالات روحی در اشخاص دو نوع واکنش ایجاد می‌کند در بعضی ها موجب پرخوری عصبی می شود و در برخی دیگر ایجاد کم خوری عصبی می نماید که افراد لاغر معمولأ از این دسته هستند. بنابراین حفظ آرامش روحی، مقاوم بودن در برابر مسائل زندگی و داشتن روحیه قوی در رویارویی با هر مشکلی مهمترین و اساسی ترین گام جهت رفع بی اشتهایی عصبی و مقابله و مبارزه با لاغری است.

پس از رفع علل ایجاد کننده لاغری یا در واقع علل اصلی که لاغری معلول آن است، باید به درمان تغذیه ای لاغری پرداخته شود.

حتما بخوانید: آلوئه ورا گیاهی با هزار و یک خاصیت

راهنمای کاربردی افراد لاغر

افراد لاغری که میخواهند افزایش وزن پیدا کنند، یعنی رژیم چاقی بگیرند، جهت دستیابی به سلامتی بیشتر و تامین نیازهای تغذیه‌ای خود باید تحت نظر رژیم شناس به این کار اقدام کنند.

در رژیم های چاقی باید تعداد وعده های غذایی را افزایش و مقدار غذای مصرفی در هر وعده را کاهش داد زیرا افراد لاغر و کم اشتها قادر به مصرف غذای زیاد در یک وعده نیستند و غذای سنگین در وعده‌های محدود موجب نفرت و دلزدگی آنان از غذاخوردن می‌شود که این امر کم اشتهایی آنان را تشدید می‌کند. زمان مصرف غذای زیاد در وعده‌های محدود باعث تشدید ناراحتی های گوارشی و نفخ و دل درد و سنگینی دستگاه گوارش در آنها می‌شود و گاه اسهال نیز پیامد آن است.

استفاده از مواد پرکالری و کم حجم مانند کره ،عسل، خرما ،مربا و امثال آن می تواند مقدار قابل توجهی انرژی به بدن آنها برساند بدون آنکه باعث پر شدن زیاد معده و بروز اختلالات گوارشی در آن بشود.

آجیل از نوع بدون نمک از موادی است که بسیار پرکالری بوده و از ارزش تغذیه ای بالایی نیز برخوردار است.  پس بهتر است حتماً در رژیم های چاقی گنجانده شود. ولی آجیل را نباید نزدیک وعده‌های اصلی غذایی مصرف کرد زیرا اشتها را برای صرف غذای اصلی کور می‌کند. اصولاً هیچ نوع میان وعده ای نباید نزدیک ناهار یا شام مصرف شود.

آب میوه‌های تازه به شرط آن که بلافاصله پس از آب گرفتن میوه مصرف شوند، مفید بوده و علاوه بر تامین ویتامین های مورد نیاز در افزایش وزن نیز موثر هستند. برنج، نان، سیب زمینی، ماکارونی و سایر مواد نشاسته ای در افزایش وزن تاثیر زیادی دارند و علاوه بر آن حاوی برخی مواد مغذی مورد نیاز بدن نیز هستند.

شخص لاغر هرگز نباید بشقاب خود را پر از غذا  نماید زیرا این کار موجب بی رغبتی و دلزدگی و از غذا می شود. بلکه بهتر است بشقابش را از غذا نیمه پر کند و تدریجاً غذا را در بشقاب خود بکشد و این کار را چند بار تکرار کند.

مصرف آب، نوشابه یا سایر نوشیدنی ها همراه غذا موجب پر شدن معده شده و احساس سیری به شخص می دهد. ضمنأ باعث رقیق شدن شیره های گوارشی می شود و در نتیجه غذا به خوبی در دستگاه گوارش شخص هضم و جذب نمی‌شود.لذا باید از نوشیدن مایعات همراه یا قبل از غذا پرهیز شود.

حتما بخوانید: سیستم ایمنی در زمان فعالیت ورزشی

هنگام غذا خوردن هرگز نباید شخص به دلیل تلفن کردن، آوردن چیزی بر سر سفره یا هر علت دیگری از سر سفره دور شود زیرا این کار باعث کم اشتهایی  می شود.

باید از بحث و گفتگو، دیدن تلویزیون، گوش کردن به رادیو یا هر کار دیگری که حواس فرد را به خود معطوف می‌کند پرهیز شود. تمام توجه شخص باید به غذا جذب شود و فرد هنگام غذا خوردن به هیچ چیز دیگری توجه و فکر نکند.

غذای شخص لاغر باید بسیار خوش رنگ و بو و اشتها برانگیز باشد. سفره غذا لازم است به زیبایی تزئین شود و غذا در یک محیط آرام و دوستانه و همراه افراد مورد علاقه صرف گردد.

باید از یکنواختی برنامه غذایی احتراز شود. اطرافیان شخص کم اشتها و لاغر در ترغیب و تشویق او به غذا خوردن بسیار موثر هستند. امید است با به کار بردن ترفندهای فوق شخص لاغر بتواند در رساندن وزن خود به حد طبیعی و هرچه بیشتر سلامت، شاداب و بانشاط بودن، موفق شود.

حتما بخوانید: تغذیه ورزشکاران از زاویه چهار گروه اصلی غذایی