به گفته سازمان جهانی بهداشت، آبله میمون یک عفونت ویروسی است که علائمی شبیه آنفولانزا دارد. از علائم این بیماری می‌توان به تب و درد بدن همراه با ضایعات پوستی برجسته که میتواند خارش هم باشد، اشاره کرد. هر فرد ممکن است در اثر تماس نزدیک یا طولانی مدت با حیوان یا انسان آلوده به این بیماری، مبتلا شود.
این بیماری ارتباط نزدیکی با ویروسی دارد که باعث آبله در انسان میشود، اما بیماری حاصل از آن شدت کمتری دارد و اکثر افراد در عرض چند هفته بدون درمان بهبود مییابند. با این حال، میتواند کشنده هم باشد.
آبله میمون در ایران
به گزارش پایگاه داده‌ای که توسط محققان دانشگاه آکسفورد و دانشکده پزشکی هاروارد گردآوری شده است، عفونت این آبله در سراسر جهان در حال گسترش است و تاکنون 62 مورد تأیید شده و 55 مورد مشکوک گزارش شده است. این آبله تاکنون در ۲۰ کشور شناسایی شده است. این بیماری تا همسایگی ایران و به امارات هم رسیده است.
در ایران نیز موارد مشکوک به ابتلا در حال بررسی هستند اما تا به این لحظه هیچ موردی از این بیماری در کشور شناسایی نشده است.
آیا باید نگران این نوع آبله باشیم؟
در حالی که هیچ واکسن مشخص و گسترده‌ای برای خود آبله میمون وجود ندارد، اما، می‌توان از واکسن‌های طراحی شده برای جلوگیری از آبله، برای کنترل شیوع این بیماری استفاده کرد. در حالی که خطر برای افراد جامعه بسیار کم است، سازمان جهانی بهداشت نگران است که مردم ممکن است ناآگاهانه آن را از طریق تماس با دیگران گسترش دهند، زیرا موارد خفیف‌تر ممکن است شناسایی نشده باشند.
همچنین ممکن است افراد جوان‌تری که در برابر آبلۀ بسیار کشنده‌تر که در اواخر دهه 1970 از سرتاسر جهان ریشه‌کن شد واکسینه نشده‌اند، بیشتر مستعد ابتلا به این نوع آبله باشند.
خطر کلی ابتلا به این آبله هنوز برای عموم مردم کم است، اما در صورت مشاهده بثورات پوستی جدید در هر نقطه از بدن فوراً به پزشک مراجعه کند. این بثورات معمولاً در چندین مرحله پیشرفت میکنند. ابتدا مانند لکه‌های پوستی، سپس برآمدگی‌های برجسته، پس از آن به شکل تاول و در نهایت جوش‌های بزرگ ظاهر میشوند.
رژیم غذایی هنگام ابتلا به آبله میمون
لازم است هنگام ابتلا به این ویروس مواد غذایی مصرف شود تا دوره بیماری کوتاه شده و فرد قوای جسمی خود را از دست ندهد، در ادامه مقاله به مواردی از این دست اشاره میکنیم.
مواد غذایی محرک و هیستامینزا نخورید. انواع آجیلها، تخمهها، پیاز، توت فرنگی، شکلات، کافئین و هر ماده غذایی که به تجربه فرد برای او حساسیتزا باشد میتواند در دوره بیماری محرک باشد و باعث اذیت فرد مبتلا بشود.
هنگام ابتلا به این بیماری بدن به شدت دچار کم آبی میشود؛ بنابراین جلوگیری از کم آبی در طول آبله میمون بسیار مهم است، بنابراین مصرف آب و مایعات باید بالاتر برود پس سعی کنید آب، آب نارگیل یا شربت‌های خانگی تهیه کنید.
هنگام ابتلا به آبله میمون پوست دچار ضایعات پوستی تاول مانند میشود، این ضایعات پوستی اغلب تمام بدن بیمار را پوشانده و حتی ممکن است در دهان، مقعد یا حتی داخل گوش نیز ایجاد شوند؛ ضایعات به صورت دانه‌های کوچک ظاهرشده و خیلی سریع به تاول‌های کوچک خارش دار تبدیل میشوند، بنابراین مصرف غذاهایی که حاوی ویتامین آ و ث هستند، مثل فلفل‌دلمه‌ای، هویج، اسفناج، گوجه فرنگی (به شرطی که فرد به آن حساسیت نداشته باشد) و لیمو ترش چه به صورت خام در سالاد و چه به صورت پخته در سوپ، به سلامت پوست کمک میکنند.
مصرف خوراکیهای شور، تند و اسیدی میتوانند محرک باشند و از طرفی غذاهای شور باعث از دست دادن آب بدن میشوند. مصرف غذاهای التهابزا باید محدود شود مثل غذاهای سرخشده، چرب، فستفود، پرادویه و غذاهای پر از قند و شکر و شیرینی.
مصرف غذاهایی که به کاهش التهاب کمک کنند ضروری است مثل: اسیدهای چرب امگا 3 که منبع حیوانی آن ماهیهای چرب مثل سالمون و منابع گیاهی آن دانه چیا، شاهدانه، دانه کتان، گردو، لوبیا و سویا سبز، لوبیا قرمز، روغن کلزا و روغن سویا است.
نتیجه‌گیری
تحقیقات در مورد این بیماری ادامه دارد در حال حاضر، هیچ درمان مطمئن و اثبات شده‌ای برای عفونت ویروس آبله میمون وجود ندارد بنابراین بهترین راه، مصرف مواد غذایی سالم و مایعات است تا بتوان دوره بهبود این بیماری را کوتاه‌تر کرد.
